Aaaaaah, het is 27 juni en dat betekent dat ik morgenvroeg Valencia ga verlaten. Het is écht zo ontzettend snel gegaan, maar tegelijkertijd voelt het ook alsof ik hier al ontzettend lang woon. Alles is zo gewoon geworden. De straten, de huizen, de winkels, de parken, de mensen. Alles voelt als thuis. Ik dacht altijd dat het stom overdreven was als mensen zeiden dat ze verliefd waren geworden op een stad, maar nu weet ik ook zeker dat het kan: Valencia, ik hou van je.
Woensdag was de laatste échte schooldag en na school ben ik met Olivier en zijn moeder (want die was een dagje hier) gaan lunchen bij Lanbrusqueria. (Dat leuke, goedkope en heerlijke Italiaanse restaurantje waar ik al zo vaak ben geweest). Daarna ben ik toch maar naar huis gegaan om te leren voor het examen van de volgende dag, want ik wilde het toch wel heel erg graag halen.
Donderdag was het examen, en aaah, het was toch best wel moeilijk. Het lezen en spreken ging heel goed, maar de rest was toch wel lastig. Na school ben ik naar huis gegaan om te beginnen met inpakken en daarna ben ik met Olivier ijs gaan eten bij Muuuu, de leukste ijszaak van Valencia waar we inmiddels vaste klant zijn. Daarna wilden we nog een wijntje drinken bij Enbabia, het leuke café in mijn straat, maar uiteindelijk bleek dat het dicht was en hebben we maar wijn gehaald bij de Mercadona en bij mij op de bank wijn gedronken en een beetje gefilosofeerd over hoe mooi het leven in Valencia is.
En vandaag is alweer vrijdag. Vanochtend hoorde ik dat ik de test gehaald heb, dus officieel nu op B1 niveau zit. Jeeeee! Dat was mijn doel en ik ga nu mooi met een certificaat naar huis waar B1 op staat. Vanmiddag heb ik al afscheid genomen van mijn huisgenootje (want zij vertrok vanmiddag al) en helaas ook van Sergio, de leukste Zwitser van de wereld. Zo'n beetje alles is ingepakt nu en morgenvroeg verlaat ik om half 8 mijn fijne appartementje.
Het was zo ontzettend prachtig hier. Ook al is het echt niet altijd makkelijk geweest, ik ben zo ontzettend blij dat ik dit heb gedaan. Ik heb hard gewerkt om het allemaal te kunnen betalen maar het was het dubbel en dwars waard. Ik kan een aardig woordje Spaans spreken, heb geleerd hoe het is om op mezelf te wonen, heb geweldige mensen ontmoet en vrienden voor het leven gemaakt en most of all heb ik mezelf leren kennen. Alleen op reis gaan is een geweldige ervaring, en er dan ook nog fijne mensen ontmoeten om het mee te delen is al helemaal prachtig. Zoals Alexander Supertramp zei: "Happiness: only real when shared."
vrijdag 27 juni 2014
dinsdag 24 juni 2014
Plaza del Toros
Langzaamaan begin ik voor mezelf na te gaan of ik alles heb gedaan dat ik wilde doen. En het antwoord is ja. Mijn twee belangrijkste doelen waren Spaans leren en me thuis voelen in Valencia, en beiden zijn gelukt. Ik spreek een aardig woordje Spaans en het voelt bijna alsof ik hier écht woon. Ik kwam hier niet om zoveel mogelijk te feesten, om alleen maar op het strand te liggen of om elke dag tot 's avonds laat te studeren. Ik kwam hier om me Spaans te voelen. And so I did.
Afgelopen weekend was een heerlijk rustig weekend. Eigenlijk heb ik bijna niks gedaan. En dat is fijn, want dat is ook onderdeel van je thuis voelen. Als ik dag in dag uit culturele dingen zou gaan doen, zou ik me acht weken lang een toerist voelen. Nadat ik zaterdag met Olivier een beetje had rondgehangen in de stad, ben ik even thuis op de bank gaan slapen en heb ik eigenlijk de rest van de avond niet veel meer gedaan. Een beetje gegeten en series gekeken en opgeruimd en lijstjes gemaakt van wat ik nog wil doen.
Zondagochtend heb ik eindelijk heeeeeel erg lang uitgeslapen. Dat was lang geleden. Daarna heb ik banaan-amandel pannenkoekjes gebakken (Aanrader! Eitje mixen met een geprakte banaan en amandelmelk en dan bakken) en heb ik met Olivier in het park gepicknickt en daarna hebben we nog ijs gegeten. Lekkah lekkah. We strandden uiteindelijk in een festiviteit op Plaza de la Virgen met een optocht met grote te poppen en dansende mensen.
Maandag was weer een schooldag en hebben we een beetje voorbereid op het examen van deze week. Na school zijn we 's avonds de wedstrijd Nederland-Chili gaan kijken in de Black Note club, een jazzcafé met een Nederlandse eigenaar dat voor de gelegenheid is omgetoverd tot een oranje-café. Het was wel leuk om de wedstrijd met allemaal Nederlanders te kijken, maar om eerlijk te zijn vind ik dat hele oranje gedoe maar niks, en dus was ik blij toen ik weer weg kon uit de Nederlands pratende meute. Na de wedstrijd was het namelijk tijd om naar het strand te gaan, waar San Juan gevierd werd. Overal aan de kust van het Iberisch schiereiland vieren ze op 23 juni dat de zomer is begonnen. Hier is de traditie dat iedereen naar het strand gaat en daar een kampvuurtje maakt en gaat barbecuen. Om 00.00 uur moet je de zee in en over zeven golven springen en daarna mag je een wens doen. Het was echt ontzettend gezellig en ongelooflijk druk op het strand en gelukkig bleef het 's avond best warm, dus zijn we heerlijk tot een uurtje of 2 blijven zitten.
Vanochtend regende het helaas (gelukkig pas voor de derde keer dat ik hier ben!) en 's middags hebben we Plaza de Toros bezocht. Een tijdje geleden was er een echt stierengevecht en daar wilde ik niet heen, maar vandaag konden we het museum en de arena bekijken. Ik vond het allemaal wel een beetje luguber om te zien wat ze nou precies met de stieren doen, maar het is wel een groot onderdeel van de cultuur hier en ik vind dat je er pas een mening over mag hebben als je er iets van weet, dus bij dezen: ik vind het belachelijk dat dit nog bestaat. Daarna zijn we gaan lunchen (pintxos, jeeee) en verder stelt mijn dag weinig voor.
Liefs,
Wies
Afgelopen weekend was een heerlijk rustig weekend. Eigenlijk heb ik bijna niks gedaan. En dat is fijn, want dat is ook onderdeel van je thuis voelen. Als ik dag in dag uit culturele dingen zou gaan doen, zou ik me acht weken lang een toerist voelen. Nadat ik zaterdag met Olivier een beetje had rondgehangen in de stad, ben ik even thuis op de bank gaan slapen en heb ik eigenlijk de rest van de avond niet veel meer gedaan. Een beetje gegeten en series gekeken en opgeruimd en lijstjes gemaakt van wat ik nog wil doen.
Zondagochtend heb ik eindelijk heeeeeel erg lang uitgeslapen. Dat was lang geleden. Daarna heb ik banaan-amandel pannenkoekjes gebakken (Aanrader! Eitje mixen met een geprakte banaan en amandelmelk en dan bakken) en heb ik met Olivier in het park gepicknickt en daarna hebben we nog ijs gegeten. Lekkah lekkah. We strandden uiteindelijk in een festiviteit op Plaza de la Virgen met een optocht met grote te poppen en dansende mensen.
Maandag was weer een schooldag en hebben we een beetje voorbereid op het examen van deze week. Na school zijn we 's avonds de wedstrijd Nederland-Chili gaan kijken in de Black Note club, een jazzcafé met een Nederlandse eigenaar dat voor de gelegenheid is omgetoverd tot een oranje-café. Het was wel leuk om de wedstrijd met allemaal Nederlanders te kijken, maar om eerlijk te zijn vind ik dat hele oranje gedoe maar niks, en dus was ik blij toen ik weer weg kon uit de Nederlands pratende meute. Na de wedstrijd was het namelijk tijd om naar het strand te gaan, waar San Juan gevierd werd. Overal aan de kust van het Iberisch schiereiland vieren ze op 23 juni dat de zomer is begonnen. Hier is de traditie dat iedereen naar het strand gaat en daar een kampvuurtje maakt en gaat barbecuen. Om 00.00 uur moet je de zee in en over zeven golven springen en daarna mag je een wens doen. Het was echt ontzettend gezellig en ongelooflijk druk op het strand en gelukkig bleef het 's avond best warm, dus zijn we heerlijk tot een uurtje of 2 blijven zitten.
Vanochtend regende het helaas (gelukkig pas voor de derde keer dat ik hier ben!) en 's middags hebben we Plaza de Toros bezocht. Een tijdje geleden was er een echt stierengevecht en daar wilde ik niet heen, maar vandaag konden we het museum en de arena bekijken. Ik vond het allemaal wel een beetje luguber om te zien wat ze nou precies met de stieren doen, maar het is wel een groot onderdeel van de cultuur hier en ik vind dat je er pas een mening over mag hebben als je er iets van weet, dus bij dezen: ik vind het belachelijk dat dit nog bestaat. Daarna zijn we gaan lunchen (pintxos, jeeee) en verder stelt mijn dag weinig voor.
Liefs,
Wies
zaterdag 21 juni 2014
Een week vol
Ik weet niet of het een goed iets is of niet, maar ik heb en countdown-app geïnstalleerd op mijn telefoon om te zien over hoeveel dagen ik naar huis ga. Niet dat ik de dagen aftel om eindelijk naar huis te mogen, maar meer om te blijven realiseren hoe snel het voorbij is gegaan en hoeveel ik nog wil doen. Inmiddels staat er nog maar '7 dagen' op de teller en begin ik me echt te realiseren dat dit alles bijna voorbij is. De eerste dagen gingen zo langzaam maar alle weken die volgden gingen zo snel voorbij..
Afgelopen zondagavond kwam ik terug uit Barcelona en lag er iets leuks op me te wachten in de badkamer: een kakkerlak. En niet gewoon een kleintje hoor, een gigantische met uitgevouwen vleugels en megagrote voelsprieten. Het enige dat ik weet over kakkerlakken is dat je nog verder van huis bent als je ze doodslaat, aangezien hun eitjes dan overal terechtkomen, dus ik ben 'm met een spuitbus deo te lijf gegaan.
Op maandagochtend ging ik naar school en daarna naar het strand met Maxime en Sergio. Helaas waaide het zo ontzettend hard dat we in wandelende zandsculpturen veranderden dus helaas zijn we niet heel lang gebleven. Op dinsdag hebben we wederom gegeten bij Lambrusqueria, het goedkope maar o zo lekkere Italiaanse restaurant dat dicht bij school zit. Tijdens de lunch zit het hier altijd stampvol en dat is ook zeker logisch: een driegangenmenu voor 6,95 dat ook nog eens écht lekker is. Daar komt natuurlijk half Valencia op af (en gelukkig niet zoveel toeristen). Die avond heb ik Myrthe en Poui opgehaald van het vliegveld, hebben we de halve stad doorgelopen om hun hostel te zoeken en zijn we daarna nog een ijsje gaat halen in het centrum 's nachts.
Op woensdagmiddag heb ik met Poui en Myrthe geluncht in het park en ze de stad laten zien. We hebben een beetje gewinkeld en natuurlijk een ijsje gehaald bij mijn favoriete Italiaan (die trouwens niet zo blij was toen ik vorige week vertelde dat ik wegging, want ik ben zo'n beetje zijn beste klant. Oeps..) en daarna hebben we bij mij in de wijk bij de kebabtent de wedstrijd Ned-Aus gegekeken en zijn we gaan avondeten bij 100Montaditos, het was immers woensdagavond. (Dan zijn alle drankjes en montaditos daar 1 euro)
Donderdag na school heb ik Poui en Myrthe meegenomen naar de botanische tuin, waar we geluncht hebben en katten geaaid hebben. Daarna moest ik wel een beetje op tijd weg omdat ik wilde studeren voor de test van volgende week, maar het ging niet zo goed. Donderdagavond was een avond met een hoop heimweegevoelens helaas. Ondanks dat ik het hier elke dag naar mijn zin heb, wordt ik soms ineens overladen met een gevoel van heimwee. Dat is ook niet erg. Het doet me extra beseffen wat ik thuis heb en het vervelende gevoel is gelukkig altijd maar van korte duur. Om de heimweegevoelens tegen te gaan ben ik uiteindelijk 's avonds nog maar even naar het park gegaan met Maxime en Sergio om Ciudad de las Artes bij nacht te bewonderen en te picknicken met razendsnelle zelfgemaakte paella.
En toen was het alweer vrijdag. We hadden gepland om met iedereen paella te gaan lunchen op het strand, maar gingen uiteindelijk met z'n viertjes. We kregen een megagrote pan met paella op tafel en hebben alles er tot de laatste rijstkorrel uitgeschraapt, het was zó lekker. Aan het einde van de middag ben ik nog even met Maxime de stad in geweest en hebben we thee gedronken en ook in de avond zijn we samen de stad ingegaan (in onze nieuwe maxidresses!) en hebben we ijs gegeten. Daarna hebben we de rest weer ontmoet (die waren de verschrikkelijke wedstrijd van Zwitserland kijken) en toen zijn we naar de skybar gegaan waar ik een paar weken geleden ook al met Sjoerd was. Het was natuurlijk ontzettend duur maar wel heel erg leuk. We wilden een beetje op tijd teruggaan omdat Maxime de volgende dag terug zou vliegen, maar uiteindelijk belandden we nog in een bar bij ons in de straat en hebben we tot in de vroege uurtjes gepraat. Uiteindelijk heb ik met Olivier vanochtend Maxime naar het vliegveld gebracht, wat best een beetje emotioneel was. De afgelopen zeven weken heb ik elke dag vanalles samen met Maxime gedaan en dat is nu in één keer weg. Gelukkig zien we elkaar nog in Nederland!
Na het afscheid ben ik met Olivier naar de Mercado Central gegaan om fruit te ontbijten en hebben we nog een beetje gewinkeld. Helaas waren we daarna zo moe, ook wel logisch na de korte nacht, dus ben ik naar huis gegaan om siësta te houden, waar ik net uit ontwaakt ben.
Inmiddels is mijn laatste week hier ingegaan. Aan de ene kant kijk ik ernaar uit om weer naar huis te gaan, maar aan de andere kant is het zo stom om te beseffen dat dit alles nooit meer terugkomt. Het is hier zo fijn. Ik heb zoveel leuke mensen ontmoet. Het leven in Spanje is zo mooi. En alles gaat zo snel. Het is dubbel.
Liefs,
Wies
vrijdag 20 juni 2014
Barcelona
Jaaaa, vrijdagochtend was het zo ver: we gingen naar Barcelona! Met een ander meisje en drie jongens stapten we vrijdag in de trein voor een drie uur durende rit naar Catalonië. We kwamen aan rond de middag en het was zó ontzettend heet. Dat hadden we duidelijk niet verwacht, en dat had de iPhone weer-app ook niet voorspeld. We zijn gaan omkleden in ons hostel en hebben toen de Sagrada Familia bezichtigd, die lag namelijk op tien minuten lopen van ons hostel.
Daarna zijn we de stad doorkruist en hebben we onder andere La Pedrera en Casa Batllo gezien, beiden ook bouwwerken van Gaudi. We eindigden onze dag op de Ramblas en met een dinertje in de haven. Ik vond het meteen ontzettend leuk om terug te zijn in Barcelona (drie jaar geleden was ik er ook al, maar dan met school) en ik herkende nog verrassend veel dingen :-)
Natuurlijk keken we 's avonds de wedstrijd Nederland-Spanje en het was echt prachtig om te zien hoe het hele hostel (met mensen uit Zweden, China, Korea en veel meer) juichte voor Nederland. En natuurlijk waren we na afloop hartstikke trots.
Op zaterdag wilden de jongens Camp Nou bekijken en zijn Maxime en ik gaan shoppen. Met ons 100% Barcelona gidsje op zak, zijn we langs een hoop leuke lokale winkeltjes gekomen en hebben we leuke dingen gezien. Zeker een aanrader! In de avond heb ik met Maxime overheerlijk gegeten bij een Mexicaans restaurantje in een studentenwijk: dit was echt het allerlekkerste eten dat we ooit in Spanje op hebben. Ik had een vegetarische burrito met rijst, sla, champignons, zure room, kaas en bonen. Mmmmm.
Zondag was een rustige dag want er was slecht weer voorspeld. Desalniettemin zijn Maxime en ik naar Parc Güell gelopen.. De berg op met warm weer is geen aanrader. Het was wel prachtig om te zien en we hebben zeker genoten. In de middag zijn we teruggegaan naar het centrum en hebben we lunch gehaald bij de wok to go. Ook dat was heerlijk :) Helaas was het aan het einde van de middag alweer tijd om terug te gaan naar Valencia, wat al behoorlijk als thuis voelt.
Barcelona is een heerlijke stad voor een stedentripje. Er is zoveel te zien en te beleven! Een nadeel vond ik wel echt dat ik me ontzettend onveilig voelde en constant moest opletten dat er niks uit mijn tas werd gejat. In Valencia is het allemaal een stuk relaxter.
Liefs,
Wies
Daarna zijn we de stad doorkruist en hebben we onder andere La Pedrera en Casa Batllo gezien, beiden ook bouwwerken van Gaudi. We eindigden onze dag op de Ramblas en met een dinertje in de haven. Ik vond het meteen ontzettend leuk om terug te zijn in Barcelona (drie jaar geleden was ik er ook al, maar dan met school) en ik herkende nog verrassend veel dingen :-)
Natuurlijk keken we 's avonds de wedstrijd Nederland-Spanje en het was echt prachtig om te zien hoe het hele hostel (met mensen uit Zweden, China, Korea en veel meer) juichte voor Nederland. En natuurlijk waren we na afloop hartstikke trots.
Op zaterdag wilden de jongens Camp Nou bekijken en zijn Maxime en ik gaan shoppen. Met ons 100% Barcelona gidsje op zak, zijn we langs een hoop leuke lokale winkeltjes gekomen en hebben we leuke dingen gezien. Zeker een aanrader! In de avond heb ik met Maxime overheerlijk gegeten bij een Mexicaans restaurantje in een studentenwijk: dit was echt het allerlekkerste eten dat we ooit in Spanje op hebben. Ik had een vegetarische burrito met rijst, sla, champignons, zure room, kaas en bonen. Mmmmm.
Zondag was een rustige dag want er was slecht weer voorspeld. Desalniettemin zijn Maxime en ik naar Parc Güell gelopen.. De berg op met warm weer is geen aanrader. Het was wel prachtig om te zien en we hebben zeker genoten. In de middag zijn we teruggegaan naar het centrum en hebben we lunch gehaald bij de wok to go. Ook dat was heerlijk :) Helaas was het aan het einde van de middag alweer tijd om terug te gaan naar Valencia, wat al behoorlijk als thuis voelt.
Barcelona is een heerlijke stad voor een stedentripje. Er is zoveel te zien en te beleven! Een nadeel vond ik wel echt dat ik me ontzettend onveilig voelde en constant moest opletten dat er niks uit mijn tas werd gejat. In Valencia is het allemaal een stuk relaxter.
Liefs,
Wies
maandag 16 juni 2014
Toeristenfamilie
In mijn vorige dagboek-stukje vertelde ik al dat papa en mama hier op vakantie waren. Op zaterdagochtend zijn we naar de Mercado Central geweest om fijn te neuzen tussen het verse fruit en de grote hompen vlees. Fijn dat er nog plekken op de wereld zijn waar je vlees gewoon in zijn echte vorm ziet, in plaats van in een fancy plastic verpakking in de supermarkt. Op deze manier weten mensen tenminste nog een beetje waar hun eten vandaan komt. Daarna hebben we wat leuke winkels bezocht en uiteindelijk de kathedraal en zijn we neergestreken op mijn favoriete plein: Plaza de la Virgen, om lekker te lunchen.
Op zondag heeft papa mijn fiets meegenomen en zijn mama en ik naar Ciudad de las Artes gelopen. Op zondag is het altijd heel erg druk in het Turiapark omdat dat een beetje familiedag is, dus het was erg gezellig. Helaas communiceerden we een beetje verkeerd, want papa was al op en neer gefietst toen wij er aankwamen en dus zijn we maar weer teruggelopen en hebben we lekker ijs gegeten in de stad en 's avonds overheerlijke paella gegeten op het strand. (Daar waar ik ook al met Jeanne geweest was) Toen ik 's avonds terug kwam had ik eindelijk een nieuw huisgenootje! Een 19-jarig meisje uit Zwitserland :)
Op maandag moest ik gewoon weer naar school en was het leuk om iedereen weer te zien, omdat er een groepje mensen naar Madrid was geweest. Verder stelden maandag en dinsdag weinig voor, behalve dat ik dinsdagmiddag met Maxime en mijn ouders ben gaan lunchen bij onze favo Italiaan: waar een menu del dia (van drie gangen) maar 6,95 kost. En ook 's avonds was er eetfestijn: barbecueën in Foios bij de familie van Olivier. Allemaal lekker dus.
Op woensdagochtend heb ik met papa en mama ontbeten in het bed&breakfast waar zij verbleven. Het was echt een ontzettend lekker en mooi ontbijtje. Als je ooit in Valencia verblijft is ABCyou echt een aanrader. De koffie is er écht goed en de ontbijtjes worden met liefde gemaakt. (Oh en de inrichting is prachtig!)
Helaas gingen papa en mama daarna weer naar huis en moest ik weer naar school. In de middag ben ik naar het strand gegaan met Sergio, mijn nieuwe huisgenootje en een Amerikaans meisje. Het was heel gezellig en ik ben (alweer) erg bruin geworden. Het gaat hard :)
Het is zo ontzettend fijn om me zo vrij te voelen hier. Waarschijnlijk zijn dit de acht meest vrije weken uit mijn leven: ik heb nul verplichtingen en de mogelijkheid om helemaal opnieuw te beginnen. Dit is het beste gevoel ooit.
Liefs,
Wies
(Mijn volgende post gaat over mijn weekend in Barcelona!)
Op zondag heeft papa mijn fiets meegenomen en zijn mama en ik naar Ciudad de las Artes gelopen. Op zondag is het altijd heel erg druk in het Turiapark omdat dat een beetje familiedag is, dus het was erg gezellig. Helaas communiceerden we een beetje verkeerd, want papa was al op en neer gefietst toen wij er aankwamen en dus zijn we maar weer teruggelopen en hebben we lekker ijs gegeten in de stad en 's avonds overheerlijke paella gegeten op het strand. (Daar waar ik ook al met Jeanne geweest was) Toen ik 's avonds terug kwam had ik eindelijk een nieuw huisgenootje! Een 19-jarig meisje uit Zwitserland :)
Op maandag moest ik gewoon weer naar school en was het leuk om iedereen weer te zien, omdat er een groepje mensen naar Madrid was geweest. Verder stelden maandag en dinsdag weinig voor, behalve dat ik dinsdagmiddag met Maxime en mijn ouders ben gaan lunchen bij onze favo Italiaan: waar een menu del dia (van drie gangen) maar 6,95 kost. En ook 's avonds was er eetfestijn: barbecueën in Foios bij de familie van Olivier. Allemaal lekker dus.
Op woensdagochtend heb ik met papa en mama ontbeten in het bed&breakfast waar zij verbleven. Het was echt een ontzettend lekker en mooi ontbijtje. Als je ooit in Valencia verblijft is ABCyou echt een aanrader. De koffie is er écht goed en de ontbijtjes worden met liefde gemaakt. (Oh en de inrichting is prachtig!)
Helaas gingen papa en mama daarna weer naar huis en moest ik weer naar school. In de middag ben ik naar het strand gegaan met Sergio, mijn nieuwe huisgenootje en een Amerikaans meisje. Het was heel gezellig en ik ben (alweer) erg bruin geworden. Het gaat hard :)
Het is zo ontzettend fijn om me zo vrij te voelen hier. Waarschijnlijk zijn dit de acht meest vrije weken uit mijn leven: ik heb nul verplichtingen en de mogelijkheid om helemaal opnieuw te beginnen. Dit is het beste gevoel ooit.
Liefs,
Wies
(Mijn volgende post gaat over mijn weekend in Barcelona!)
woensdag 11 juni 2014
Over waarom
Ik ben gelukkig in Spanje omdat...
1. ...ik nu zes weken op mezelf woon en stiekem had verwacht dat ik best een beetje eenzaam zou zijn, maar ik juist de perfecte balans heb gevonden tussen alleen dingen doen en met anderen.
2. ...ik zo ontzettend goed besef wat ik thuis allemaal heb en hoeveel het waard is om zulke fijne ouders en een fijn broertje te hebben. Dat ze om mij geven en ik om hen en dat ik zo ontzettend veel op ze lijk, maar toch ook van ze verschil.
3. ...het hier altijd mooi weer is
4. ...ik ontzettend fijne en lieve mensen heb gevonden hier, waarbij ik ontzettend op mijn gemak ben
5. ...het leven hier niet zo gehaast is als in Nederland. Alles komt wel goed
6. ...ik straks in Nederland antropologie ga studeren en dus eindelijk ga doen wat al jaren in m'n hoofd zat
7. ...ik een beetje Spaans kan praten, wat ik stiekem best vet cool gaaf tof vind
8. ...het leven gewoon mooi is
9. ...ik me erbij heb neergelegd dat ik geen idee heb hoe mijn leven en toekomst eruit gaat zien
10. ...paella lekker is
zaterdag 7 juni 2014
Al over de helft
Een week geleden verscheen er voor het laatst een blogje van mijn hand. Een week geleden zat ik op de helft van mijn verblijf. En momenteel heb ik nog maar drie weken te gaan. Ik blijf zeggen dat de tijd zo ontzettend snel gaat, want het is echt zo. Vijf weken geleden kwam ik hier aan: bang en onzeker, maar ook vol goede moed en met honger naar avontuur. Het begin was lastig, maar na een paar dagen ging er een balletje rollen. Inmiddels geniet ik elke dag met volle teugen en ben ik heel erg blij dat ik nog niet naar huis hoef.
Nog steeds probeer ik van elke dag bij te houden wat ik heb gedaan. Misschien leest dat leuk voor jullie, misschien ook niet. Maakt weinig uit, want ik doe het toch wel. Het is fijn om voor mezelf de kleine dingetjes bij te houden. Want die vergeet je zo snel.
Zondag was Sjoerd nog hier. Samen met de nieuwe huisgenootjes van Maxime zijn we naar het strand geweest. Het was best mooi weer maar aan het strand waait het altijd zo hard, dus erg lang hebben we er niet gezeten. Wel ben ik voor het eerst écht verbrand. Dat is me nog nooit in mijn leven gebeurd (behalve een beetje mijn neus dan), maar nu was het toch behoorlijk raak. Moet je ook eens meegemaakt hebben denk ik. In de avond zijn we naar Ruzafa gegaan, een beetje een hipsterwijk in het zuiden van Valencia. Daar zat een tof café: Ubik. Eigenlijk was het een café en bibliotheek in één. Gevuld met hipsters. Dat zijn zo'n beetje de ingrediënten om mij gelukkig te maken dus ik had een fijne avond.
Maandag was een schooldag. De eerste dag in A2, het tweede niveau. Met een nieuwe klas! Ik zit nog wel met een paar mensen uit mijn oude klas, maar niet iedereen heeft het examen gehaald en er zijn nieuwe mensen ingestroomd, dus de klassen zijn veranderd. Ik zit nu onder andere met een Amerikaans meisje, een Russische vrouw en een Japans meisje. Het is echt best gaaf om met zoveel nationaliteiten in een klas te zitten. Zoiets maak je gewoon niet vaak mee en omdat de klassen klein zijn kun je ook echt met mensen praten over hun land en cultuur. In de middag nuttigden Sjoerd en ik een laatste paella in het park en zwaaide ik 'm uit, terwijl ik ondertussen besefte dat mijn 'tweede helft' hier al is ingegaan.
En vrijdag arriveerden mijn ouders hier! Pas toen ze hier aankwamen merkte ik dat ik ze behoorlijk had gemist. Het is zo ontzettend leuk om m'n ouders de stad te laten zien. (En een goed excuus om me lekker als toerist te gedragen en overal op de foto te gaan) We hebben vrijdagavond overheerlijk gegeten bij Copenhagen, een vegetarisch restaurant. Mega-aanrader voor als je ooit in Valencia bent!
Liefs,
Wies
Nog steeds probeer ik van elke dag bij te houden wat ik heb gedaan. Misschien leest dat leuk voor jullie, misschien ook niet. Maakt weinig uit, want ik doe het toch wel. Het is fijn om voor mezelf de kleine dingetjes bij te houden. Want die vergeet je zo snel.
Zondag was Sjoerd nog hier. Samen met de nieuwe huisgenootjes van Maxime zijn we naar het strand geweest. Het was best mooi weer maar aan het strand waait het altijd zo hard, dus erg lang hebben we er niet gezeten. Wel ben ik voor het eerst écht verbrand. Dat is me nog nooit in mijn leven gebeurd (behalve een beetje mijn neus dan), maar nu was het toch behoorlijk raak. Moet je ook eens meegemaakt hebben denk ik. In de avond zijn we naar Ruzafa gegaan, een beetje een hipsterwijk in het zuiden van Valencia. Daar zat een tof café: Ubik. Eigenlijk was het een café en bibliotheek in één. Gevuld met hipsters. Dat zijn zo'n beetje de ingrediënten om mij gelukkig te maken dus ik had een fijne avond.
Maandag was een schooldag. De eerste dag in A2, het tweede niveau. Met een nieuwe klas! Ik zit nog wel met een paar mensen uit mijn oude klas, maar niet iedereen heeft het examen gehaald en er zijn nieuwe mensen ingestroomd, dus de klassen zijn veranderd. Ik zit nu onder andere met een Amerikaans meisje, een Russische vrouw en een Japans meisje. Het is echt best gaaf om met zoveel nationaliteiten in een klas te zitten. Zoiets maak je gewoon niet vaak mee en omdat de klassen klein zijn kun je ook echt met mensen praten over hun land en cultuur. In de middag nuttigden Sjoerd en ik een laatste paella in het park en zwaaide ik 'm uit, terwijl ik ondertussen besefte dat mijn 'tweede helft' hier al is ingegaan.
En vrijdag arriveerden mijn ouders hier! Pas toen ze hier aankwamen merkte ik dat ik ze behoorlijk had gemist. Het is zo ontzettend leuk om m'n ouders de stad te laten zien. (En een goed excuus om me lekker als toerist te gedragen en overal op de foto te gaan) We hebben vrijdagavond overheerlijk gegeten bij Copenhagen, een vegetarisch restaurant. Mega-aanrader voor als je ooit in Valencia bent!
Liefs,
Wies
Abonneren op:
Reacties (Atom)